बाहेरचे पदार्थ सेवन करीत नाही.

वजन वाढीसाठी आयुर्वेदिक औषध घेतले.

विशेष असे काही केले नाही.

प्राणायाम, चालणे

रोजची पूजा

गर्भधारणा ठरवून केली नसल्याने गर्भधारणपूर्वी विशेष काही करता आले नाही. मात्र गर्भधारणा झाल्यावर सगळीच काळजी घेतली.

गर्भ संस्कार पूजा केली,

गीता पठण केले, रामरक्षा पठण, काही चरित्र वाचली, बोधत्मक कथा वाचल्या, शिवाजी महाराजांच्या गोष्टी वाचल्या, काही शेक्षणीक साहित्य वाचले.

बीज मंत्र, रामरक्षा, ओंकार मंत्र, श्री दत्तस्तवस्तोत्र, गर्भ संवरक्षक तंत्रोक्त मंत्र डॉ. बालाजी तांबे, ओंकार पंचतत्व डॉ. बालाजी तांबे, स्वामी समर्थ तारक मंत्र, आदी शंकर स्तोत्रम् तोटकष्टकं, बासरी संगीत, गर्भसंस्कार संगीत हे नियमित ऐकले होते.

नियमीत पंचामृत सेवन, सुका मेवा,
नाश्ता: उपमा, पोहे, इडली, आलू पराठे, उसळ.
जेवण: हिरव्या पालेभाज्या, दही, कधी कोशिंबीर कधी सलाड (बीट, काकडी, गाजर, टोमॅटो) मोड आलेले कडधान्य नियमीत सेवन केले. पोळी, भात वरण. अंडी, ऋतूप्रणामे फळे खाल्ली. ( पन्हं, नारळ पाणी, उसाचा रस, ) यांचा समवेश होता.
कोरडे पदार्थ: राजगिरा लाडू, शेंगदाणा चिक्की, कुकीज,
बाहेरील पदार्थ सेवन करण्याचे टाळले.

हातापायाचे हलके व्यायाम, सकाळ संध्याकाळ चालणे, प्राणायाम, श्वास नियंत्रित करण्यासाठी आवश्यक असलेले प्राणायाम, डक वॉक, कॅट काऊ पोज.

डॉक्टरांनी लिहून दिलेले. त्या व्यतिरिक्त कोणतेच औषधं घेतली नाही.

विशेष असे डोहाळे लागले नाही. एकदा पन्हं प्यावे वाटले, आणि एकदा पावभाजी खावी वाटली.

मी माझ्या बाळा सोबत रोज संवाद साधत होते. तसेच बाळाच्या बाबांनी पण रोज बाळा सोबत संवाद साधला. मी त्याच्या सोबत सहज बोलायचे जसे, मी आता जेवण करत आहे, आता आपण झोपणार आहोत. आता सकाळ झाली, इत्यादी. घरी कोणी येणार असेल किंवा माझे काही सोहळे साजरे झाले तेव्हा सगळी मंडळी आली त्यांचे परिचय सांगितले, कसले आवाज झाले तर घाबरायचे नाही असे बोलायचे. आवाजांची ओळख करून देत असे, पंचामृत सेवन करताना सगळे चांगले विचार करून ते ग्रहण करीत होती. जीवनात बरीच प्रसंग येतात त्यात कस वागायचं असे सांगितले, पर्यावरण रक्षण, पाण्याचे महत्त्व किती हे सांगितले. मोठ्या मंडळींशी कसे वागावे हे सांगत होते. आणि मला सांगायला आवडेल की या संवादाचा परिणाम मला त्याच्या वागणुकीत दिसतो.

चयतन्य कल्प

काजल

जन्म ते आजतागायत अंगावरचे दूध, सहाव्या महिन्यात अन्न प्राशन संस्कार करून सुरवातीला मुगाच्या डाळीचे पाणी, फळांचे रस, त्यानंतर गाळणीतून गाळून वरण भात, नाचणी सत्त्व सर्व डाळी आणि बदाम बाळ सोप व इतर जिन्नस घालून पेस्ट खाऊ घातली, त्यानंतर संपूर्ण जेवणाचा काला करून खायला दिला दात आल्यावर संपूर्ण जेवण. त्यात पालेभाजी, रोज घरी लावलेले दही, घरचे तूप, सलाड, सगळे फळं, पराठे, पनीर, अंडी.

डॉक्टरांनी लिहून दिलेले.

न चुकता सगळी लसीकरण केले. जेवण करताना व इतर वेळी सुध्दा मोबाईल हाती देत नाही. पुस्तकांची गोडी आहे त्याला. बाहेरचे पदार्थ खायला देत नाही घरून सोबत करून नेते, चॉकलेट, बिस्कीट अजून खायला दिले नाही, साखर पूर्णपणे देत नाही. बाळाची मालिश काही दिवसांनी मी स्वतः करत होते.

सुरवातीला सुंठवडा, खायचे पान, सुकामेवा लाडू, अळीव ची खीर, साधे जेवण, फळं, भरपूर पाणी, नाश्ता, दुधकड्याची पावडर, पालेभाज्या. संपूर्ण सात्विक आहार घेतला.

सुरवातीला काही दिवस घेतले.

चयतन्य कल्प

रोज चालणे

बाळामुळे स्वतःची विशेष काळजी घेता येत नाही पण वेळ मिळाला की स्वतःसाठी काहीतरी करीत असते. मात्र त्याच्यावर सर्वप्रकरचे संस्कार करीत आहे. जसे झाड लावणे, योग्य वागणुकीचे धडे.

• 
• 
• 
• 
• 

पालकत्व ही एक दीर्घकाळ चालणारी प्रक्रिया आहे. आणि त्यात एक उत्तम पालक म्हणून सिद्ध व्हायला खूप कस लागत असतो हे नक्कीच. मात्र गर्भसंस्कार हे खूप छान माध्यम आहे आपल्या बाळावर संस्कार करण्याचं अस मी म्हणेल. कारण गर्भात असताना मुलांची आकलन सक्षमता चांगली असते आणि बाहेरच्या जगात वावरताना त्यांना ते रिकॉल होत असत हे नक्की. आता मी त्याचा अनुभव घेत आहे. माझ्या या छान प्रवासात साथ देणारी माझी माणसं म्हणजे माझे मम्मी पप्पा भाऊ वहिनी व नवरा यांची मी ऋणी आहे. आणि आपण घेत असलेल्या या स्पर्धेमुळे तुमच्या परिवारासोबत जुळता येईल याचा खूप आनंद होत आहे. खूप खूप धन्यवाद!